ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ คำว่าเบต้าหมายถึงระยะที่สองของวัฏจักรการพัฒนาซอฟต์แวร์ และมาต่อจากระยะอัลฟ่าทันที เบต้าประกอบด้วยระยะที่ซอฟต์แวร์มีคุณลักษณะและฟังก์ชันหลักทั้งหมดทำงานอยู่แล้ว แต่ประสิทธิภาพ การใช้งาน และความปลอดภัยยังคงต้องการการทดสอบเพิ่มเติม โดยปกติ ระยะเบต้าจะทำให้ซอฟต์แวร์เข้าถึงได้โดยผู้ทดสอบที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมพัฒนาหรือบริษัท เพื่อทำการทดสอบดังกล่าว ซอฟต์แวร์ดังกล่าวมีให้สำหรับนักพัฒนาและผู้มีโอกาสเป็นลูกค้า กระบวนการนี้เรียกอีกอย่างว่ารุ่นเบต้า และบุคคลที่มีส่วนร่วมในกระบวนการนี้เรียกว่าผู้ทดสอบเบต้า อาจมีการเปิดตัวโปรแกรมสำหรับการทดสอบกับผู้ทดสอบที่ได้รับเชิญในจำนวนจำกัด (เบต้าแบบปิด) หรือเผยแพร่ต่อสาธารณะต่อทุกคนที่สนใจ (เบต้าแบบเปิด) ตามชื่อที่แนะนำ การทดสอบเบต้าแบบปิด (หรือส่วนตัว) เกี่ยวข้องกับกลุ่มผู้ทดสอบที่เล็กกว่า แนวทางนี้อาจเหมาะสำหรับการทดสอบซอฟต์แวร์ที่พยายามรวบรวมคำติชมจากกลุ่มประชากรเป้าหมายเฉพาะ หรือที่ไม่สามารถทดสอบในขอบเขตที่กว้างขึ้นได้เนื่องจากข้อจำกัดของมาตราส่วน ในทางกลับกัน การทดสอบโอเพ่นเบต้ามักจะเกี่ยวข้องกับฐานผู้ใช้ที่กว้างขวาง ซึ่งมักจะทำจากผู้ที่มีแนวโน้มจะเป็นผู้บริโภค ในบริบทนี้ โอเพ่นเบต้าอาจถือเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดโดยมีเป้าหมายเพื่อแสดงผลิตภัณฑ์ ผู้ทดสอบเบต้ามักจะได้รับแรงผลักดันจากความอยากรู้เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ใหม่ โดยเฉพาะอาสาสมัคร โดยปกติ ขั้นตอนการทดสอบเบต้าจะเน้นที่การใช้งาน เพื่อให้ผู้ทดสอบรายงานจุดบกพร่องและให้ข้อเสนอแนะ พวกเขาอาจแนะนำการเพิ่มคุณสมบัติและฟังก์ชันการทำงานใหม่ แม้ว่าสิ่งนี้จะพบได้บ่อยในช่วงระยะอัลฟ่า ดังนั้น ระยะเบต้าจะช่วยให้นักพัฒนาทำการปรับปรุงและแก้ไขจุดบกพร่องได้ก่อนที่ผลิตภัณฑ์จะดีพอสำหรับขั้นตอนต่อไป (การเปิดตัว) เมื่อซอฟต์แวร์เบต้าใกล้จะถึงเวอร์ชันสุดท้ายแล้ว มักเรียกว่า “ตัวเลือกที่วางจำหน่าย” หากไม่มีปัญหาหรือข้อบกพร่องใดๆ เกิดขึ้น ในที่สุดโปรแกรมก็สามารถเปิดตัวเป็น “รุ่นเสถียร” ได้